Leg dat eens uit?
Eind vorig jaar zat ik met Richard aan tafel.
Richard zat er doorheen. Zelfs een glimlach op zijn gezicht viel niet te ontdekken.
Hij werkte inmiddels 16 jaar bij een grote zorginstelling, maar bemerkte dat de omgeving steeds minder bij hem paste.
Leg dat eens uit? Vroeg ik hem.
Het wordt steeds zakelijker in plaats van menselijker en het werk lijkt maar niet op te houden. De druk neemt toe en, zo ging Richard nog even door.
Regie nemen
Richard, is het niet eens tijd dat je, na 16 jaar, zelf de regie gaat nemen over jouw loopbaan? was de vraag die ik hem vervolgens stelde.
Ja, misschien wel. Maar ja, die veiligheid, dat inkomen en je weet wat je nu hebt, maar niet wat je krijgt. En zo kwam er nog een aantal van die voorspelbare veelgehoorde opmerkingen.
Aanmodderen
Naarmate het gesprek vorderde werd het Richard meer en meer duidelijk dat deze route om maar ‘aan te blijven modderen’ niet de juiste was. Hij was al eens eerder, nog niet zo lang geleden, uitgevallen met burn-out achtige klachten. Die signalen waren er niet voor niets geweest en wellicht onvoldoende serieus genomen.
Richard heeft daarnaast ook een gezin en die verlangen naar een vader die plezier uitstraalt en energie afgeeft.
Nadat ik Richard duidelijk had gemaakt op welke wijze wij Richard zouden kunnen helpen, gaf Richard aan erover na te gaan denken en het gesprek met zijn werkgever aan te gaan.
Telefoontje
Enige dagen later kreeg ik een telefoontje van Richard. Hij was er met zijn werkgever uitgekomen en waagde de sprong naar een nieuwe toekomst. Wij konden aan de slag met de outplacementbegeleiding.
Vijf maanden later
Richard straalt weer. Tijdens het traject bleek dat Richard niet alleen handig is, maar ook voldoende skills bezit om een eigen klusbedrijf op te starten. Inmiddels is hij met een ervaren ‘collega klusser’, die fungeert als mentor, al volop aan de slag, verdient zijn inkomen en straalt weer plezier uit.
En zijn gezin is maar wat blij dat hij weer energie heeft en ’s avonds weer thuis komt met een glimlach op zijn gezicht.
Arie J. Schreuder